droga

Tak, z Wami mogę stać, marznąć, denerwować się panem w informacji i jego niekompetencją, martwić się, że rodzice chcą Was zabierać do domu i że kolejny bus nie przyjechał. Tak, skoro przynosi chociaż Wam to tyle radości, na obóz też możemy tyle się spóźnić :) Od takiego stania na tym dworcu ja osobiście będę chyba miała życiową traumę, ale chyba jakoś sobie poradzę - wierzę, że Wy mi pomożecie.
Tak, z Wami mogłabym też iść na długą wędrówkę, długą i ciężką, taką, że dojdziemy do granic naszych możliwości, a kiedy będziemy już na ich skraju to wspólnie je przeskoczymy, tak, że ta wędrówka stanie się dopiero cudowna i wspaniała po skończeniu, po tym jak zobaczycie ile Wam dała i że Was zmieniła.
Tak, z Wami mogłabym codziennie robić zakończenia dnia bajkami i piosenką. Mogłabym codziennie rozpalać ogniska na placu Schillera i tam z Wami się żegnać.
Z Wami pójście na koniec świata nie było już straszne a tylko i wyłącznie niesamowicie przyjemne :)

CMOK dla Was.